مقایسه ویژگیهای پیکرسنجی و ترکیب بدنی با عملکرد ریوی در دانش آموزان چاق، دارای اضافه وزن و با وزن طبیعی

مقدمه: چاقی یک مشکل جدی برای سلامت عمومیاست، بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی شمار افراد چاق و دارای اضافه وزن تا سال 2015 به حدود 5/1 میلیون نفر افزایش خواهد یافت. چاقی یک عامل خطر مهم برای بسیاری از بیماریهای قلبی و عروقی، پرفشاری خون، دیابت نوع 2 ، استئوآرتریت، برخی سرطانها و مشکلات تنفسی میباشد. بنابر این به نظر میرسد چاقی و درصد چربی بدن با مشکلات تنفسی همراه است. هر چند ساز وکار این همبستگی به خوبی روشن نیست. لذا هدف این مطالعه مقایسه ویژگیهای پیکر سنجی و ترکیب بدنی با عملکرد ریوی در دانش آموزان چاق، دارای اضافه وزن و با وزن طبیعی بود. مواد و روشها: بدین منظور تعداد 283 نفر دانش آموز راهنمایی شهرستان اصفهان (سن 88/0± 79/12 سال، شاخص توده بدنی 9/39 ±20 کیلوگرم بر متر مربع) به طور خوشه ای تصادفی انتخاب و بر اساس صدکهای شاخص توده بدنی (cut off , bmi) مخصوص سن در سه گروه چاق (50 نفر) برابر با صدک ?bmi95، اضافه وزن (62 نفر) برابر با صدک 95?bmi? 85، و وزن مطلوب (171 نفر) برابر 85?bmi? 15 تقسیم شدند. متغیرهای اندازه گیری شامل آزمونهای عملکرد ریوی با استفاده از دستگاه اسپیرومتری، ویژگیهای پیکرسنجی و ترکیب بدنی بود. یافته ها: نتایج این تحقیق تفاوت معناداری را بین میانگین ظرفیتها و حجمهای ریوی در سه گروه دانش آموزان با وزن طبیعی، دارای اضافه وزن و چاق نشان داد. همچنین همبستگی منفی و معناداری بین شاخصهای پیکرسنجی و ترکیب بدنی با عملکرد ریوی مشاهده شد. نتایج آزمون تعقیبی lsd نیز نشان داد عملکرد ریوی در دانش آموزان طبیعی بزرگتر از دانش آموزان اضافه وزن و چاق است. بحث و نتبجه گیری: نتایج نشان داد که چاقی با عملکرد ریوی، در دانش آموزان 15-11 سال ارتباط منفی و معناداری دارد و باعث کاهش ظرفیتها و حجمهای ریوی میشود. با این حال هنوز مکانیسم دقیق آن به خوبی مشخص نشده است و نیاز به تحقیقات بیشتری در این حیطه میباشد. واژههای کلیدی: چاقی، عملکرد ریوی، پیکرسنجی، ترکیب بدنی، شاخص توده بدنی